Blog 7 - Europa roadtrip - De wijde weides in!

Italië lijkt inmiddels ons tweede huis, we zijn zo lang in Italië geweest dat het echt vertrouwd aan is gaan voelen. Toch hebben we het 'echte' Italië al een beetje achter ons gelaten. Vanuit het warme zuiden zijn we namelijk naar de Dolomieten gereden. Dit ruwe landschap met naaldbomen verovert de harten van velen. Dit deel van de Alpen is zeer geliefd onder natuurliefhebbers, je vindt er dan ook veel wandelpaden en andere voorzieningen voor outdoor activiteiten.

Wij wilden dit gebied dan ook goed ontdekken en hadden ons doel van die dag gezet op een bergtop. We hadden van andere Nederlanders op de camping een kaart gekregen om zo veilig en snel mogelijk naar boven te kunnen hiken. Maar ja, wat gebeurt er als alle paden op elkaar lijken, bordjes zijn omgevallen en bovendien het detailniveau van de kaart soms te wensen over laat? Je raadt het al, je raakt verdwaald!

We raakten dan wel verdwaald, de route was er niet minder mooi om. We hebben enorm genoten van deze tocht met mooie uitzichten, maar hebben we de top nooit bereikt. Dat geeft niet, de reis is belangrijker dan het doel!

Na ons mooie wandelavontuur was het de dag daarna tijd om verder te gaan, op naar Oostenrijk! Tenminste, dat dachten we... Na enkele honderden meters rijden hoorden we een luid gepiep van onder de auto uit komen. Na een snelle check bleek een van de kruisjes van de aandrijfas speling te hebben. Om geen risico te lopen (met onze reisstijl en de landen waar we heen gaan) hebben we besloten deze meteen te laten vervangen. We zagen ergens een 4x4 pick-up staan en hebben bij de eigenaar gevraagd of hij een garage wist. Hij wees ons een stukje terug, bleek dat de garage langs de camping zat! Hoe toevallig.

We hebben natuurlijk wel wat reserveonderdelen bij en Tobias dacht dat dit onderdeel ook in onze kist moest zitten. Het zou dus een vlug klusje moeten zijn. Helaas bleek het wat anders te lopen en zat er een andere as onder de auto dan verwacht. Het onderdeel paste dus niet en moest besteld worden. Aan het eind van de dag zijn we dan ook met de auto terug naar de camping gerold om daar nog 'n nachtje door te brengen. De volgende ochtend was om 8 uur het onderdeel wonder boven wonder binnen gekomen en waren we voor het eind van de ochtend weer op pad! Dat viel nog eens niet tegen!

Toen de auto gemaakt was zijn we 's middags meteen doorgereden richting Oostenrijk, het was tijd om wat mooie bergpassen te gaan rijden. Onderweg kwamen we nog langs een skigebied waar nog her en der geskied werd. Bovendien lag hier een gletsjermeer met nog grote stukken ijs langs de oevers. Mooi om te zien, en heel apart aangezien wij een kwartier eerder nog in ons shirtje rond liepen!

Daarna was het tijd voor de officiële toeristische routes, of toch niet? Wij zouden onszelf niet zijn als we niet van de gebaande paden afwijken. Terwijl we een mooie toeristische route aan het rijden waren zagen we een oud weggetje van de gebaande route af leiden. Dit paadje zag er oud en niet onderhouden uit, maar wel relatief vlak en goed berijdbaar. 

Zo gezegd zo gedaan, wij gaan deze route nemen! Wat begon als een makkelijke tocht over wat gravel en gras eindigde in een slalom proef rondom rotsblokken en overhangende takken. Dat was op zich nog te doen, maar voor we het wisten was er eigenlijk geen weg terug, én was de weg voor ons weg geslagen door de regen.

Wat rest je als de weg terug geen optie is, en de weg voor je niet meer bestaat? Dan ga je wegen bouwen! Om verder te kunnen rijden hebben we een gedeelte van een landverschuiving weg moeten graven en hebben we een stenen 'brugje' gebouwd om te voorkomen dat de auto weg zou kunnen glijden. Uiteindelijk ging het allemaal soepeltjes, maar waren we toch blij dat het brugje er was, al was het maar voor dat zekere gevoel. Better safe than sorry!

En daar was het dan, Oostenrijk, het nieuwe land na 36 dagen lang toeren door Italië. Het was in Oostenrijk iets cooler dan in Italië, niet alleen omdat het weer en de temperatuur anders waren, ook omdat de mensen geen Italiaans temperament hebben. Hoe erg Italië ons hart ook heeft gestolen, in Oostenrijk merkten we meteen dat de mensen opener zijn en graag helpen! Zo willen ze hier in de supermarkt mee helpen zoeken naar eten, rijden ze voor ons uit om ons naar de camping te brengen en vragen ze of we ‘het’ kunnen vinden (wat ‘het’ dan ook mag zijn). We zijn Italië wel meteen een beetje gaan missen, maar ook Oostenrijk is weer een heel mooi avontuur!

We staken de grens van Italië naar Oostenrijk over bij een zeer mooie bergpas (Italiaanse zijde: SP44). Apart bij deze bergpas was dat deze vanuit de Italiaanse kant maar ’n kwartier per uur open gesteld was om door te rijden. Wij hadden deze opening net gemist, en moesten dus driekwartier wachten. De reden voor dit tijdslot was dat de bergpas op sommige punten redelijk smal is, hierdoor kunnen auto’s elkaar niet passeren. Een mooie uitdaging dus!

Eenmaal aangekomen in Oostenrijk hebben we meteen nog wat boodschappen gedaan om daarna nog een stukje door te rijden tot een camping. We wilden graag eindigen onderaan de GrossGlockner Hochalpenstrasse, deze stond namelijk de volgende dag op de planning.

Tobias had deze pas vorig jaar al gereden, dus deze keer was Sven aan de beurt (hij rijdt trouwens wel vaker hoor)! We hadden tevens besloten niet alleen te gaan rijden, maar ook de omgeving rond de pas wat beter te gaan verkennen. Dit was ook nieuw voor Tobias, dus dan blijft het interessant om te ontdekken! En wat een omgeving is het! We waren hier redelijk vroeg in het jaar, dus de sneeuw was nog niet helemaal weg. Waar er in de zomer alleen op de hoge pieken en bij de Pasterze-gletsjer sneeuw en ijs ligt, lag dit nu nog op zeer veel plekken langs de doorgaande weg! Van complete meren vol met grote stukken ijs (het lijkt Antarctica wel!) tot muren van sneeuw (3 meter hoog!) langs de wegen. 

Dit magische landschap van hoge bergen, mooie weides en bergen sneeuw laat echt een indruk achter. Bovenop dit statige natuurschoon komt dan nog het feit dat er ook berggeiten en alpenmarmotten te spotten zijn! Super leuk! 

We zijn nog een stukje naar de gletsjer gelopen, maar konden er in verband met de tijd niet helemaal bij komen. Maar een mooie wandeling was het zeker! Op deze plek komen we nog wel ooit terug, dat is zeker!

We waren dan nog maar net in Oostenrijk, we gaan gewoon meteen door naar Duitsland... ook al is het maar voor 'n middagje. We wilden namelijk heel graag het Nationaal Park Berchtesgaden bezoeken. Dit mooie park biedt veel ruwe natuur met mooie bergen en heldere rivieren. Bovendien lopen hier koeien vrij te grazen, tijd voor een knuffelmomentje! Nadat we opnieuw van al dat mooie natuurschoon hadden genoten was het weer tijd voor een stad, Salzburg ‘here we come’!

Salzburg is de geboorteplaats van Mozart, én het oude binnencentrum staat op de Unesco erfgoedlijst. Genoeg reden om deze stad te gaan ontdekken! Onze camping lag net buiten het centrum in een mooie groene omgeving. Vanuit de camping konden we eenvoudig en relatief goedkoop de bus pakken tot in het hart van Salzburg, ideaal! Een mooie stad is het zeker, er is veel afwisselling tussen oude en zeer sfeervolle steegjes, en de hippe eettentjes en kroegen. Tijdens ons bezoek aan de stad was er tevens een soort van festival aan de gang, wat het nog net wat gezelliger maakt natuurlijk!

Hallstatt is een dorpje wat regelmatig op Instagram voorbij komt. Dit idylische plaatsje is gelegen aan het Halstattermeer en vormt zo hét perfecte plaatje voor op Instagram! Vanuit Salzburg zijn wij dan ook naar Hallstatt gereden om dit dorpje te gaan verkennen. Wij kunnen bevestigen dat het niet alleen op Instagram er mooi uit ziet, ook in het echt is het een mooi plaatje! Dit oude mijnwerkersdorpje staat bekend om zijn ambacht en zoutmijnen. Dit is dan ook terug te zien in de vele houtbewerkingsateliers en de grote aantallen kraampjes die zout verkopen.

Na alle drukte van de afgelopen dagen was het tijd dat we even tot rust kwamen. Het ging allemaal wat snel en we moesten bovendien de was doen. We hebben toen besloten om 3 nachten op een boerencamping te blijven. Deze camping lag midden in de Oostenrijkse heuvels met wijde weides, dé plek om tot rust te komen. 

Om nog even in de rustige en natuurlijke sferen te blijven zijn we naar het Gesäuse National Park gereden. Dit nationale park is de perfecte combinatie tussen een beschermd natuurpark en de omgeving voor outdooractiviteiten. Het nationale park is zo vorm gegeven dat de natuur de optimale bescherming heeft, terwijl bezoekers wel kunnen genieten van diverse activiteiten zoals raften, kajakken, mountainbiken, hiken en een kampvuurtje maken. Het park is gevormd rond een wild stromende rivier, wat natuurlijke super mooie plaatjes geeft! Dit stukje natuur staat zeker nog op het lijstje voor in de toekomst! Een ideale plek voor in de zomer, dat zeker!

Na het bezoek aan het Gesäuse National Park werd er slecht weer voorspeld in Oostenrijk en hebben we besloten snel door te rijden naar Slovenië. Hierover binnenkort meer!

P.s. Bedankt voor jullie leuke berichtjes en vragen iedere keer!

Geschreven door: Tobias van Krieken